WIKILEAKS.....ΑΙΜΟΜΙΚΤΙΚΕΣ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ....Μ.Μ.Ε. ΚΑΙ....ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ !!!

«Αιμομικτικές όπως οι σχέσεις των Θεών» χαρακτηρίζει τις σχέσεις μεταξύ των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, πολιτικών και της κυβέρνησης ο πρώην αμερικανός πρέσβης στην ΑθήναΤσαρλς Ρις σε τηλεγράφημα που απέστειλε τον Ιούλιο του 2006 στο State Department, με αντικείμενο την διαπλοκή στα ελληνικά media και τις επιπτώσεις της στην Αμερικανική πολιτική...

«Βιομηχανία ενίσχυσης επιρροής τα ΜΜΕ»

Ειδικότερα, όσον αφορά στα ελληνικά ΜΜΕ, ο Τσαρλς Ρις αναφέρει ότι «τα ιδιωτικά ΜΜΕ στην Αθήνα ελέγχονται από μία μικρή ομάδα ανθρώπων που δημιούργησαν ή κληρονόμησαν τις περιουσίες τους μέσω ναυτιλιακών, τηλεπικοινωνιακών, τραπεζικών, πετρελαϊκών ή άλλων επιχειρήσεων, και έχουν μεταξύ τους συγγένεια εξ αγχιστείας, ή παντρεύονται με πολιτικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους ή/ και άλλους ισχυρούς επιχειρηματίες». Σύμφωνα με τον κ. Ρις, «η ελληνική βιομηχανία των media ελέγχεται από μεγιστάνες, στους οποίους δίνεται η δυνατότητα ναχρηματοδοτούν τις ζημιογόνες επιχειρήσεις τους στα ΜΜΕ, λόγω της επιτυχημένης λειτουργίας των υπόλοιπων επιχειρήσεών τους» για να «ασκήσουν πολιτική και οικονομική επιρροή».
«Οι επιχειρήσεις που διαθέτουν τα media, τους δίνουν τη δυνατότητα να ασκούν πολιτική και οικονομική επιρροή. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα ΜΜΕ συχνά προβάλλουν μία σχεδόν ομοιόμορφη εικόνα, εκτός των διαχωρισμών σύμφωνα με τις κομματικές γραμμές. Παρομοίως, ένας πανομοιότυπος αντιαμερικανισμός εγχέεται σε σχεδόν κάθε ζήτημα, αλλά έχει λίγες επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις», σημειώνεται.
«Ο ελληνικός όρος «διαπλεκόμενα»αναφέρεται αποκλειστικά στον ιστό των αλληλοσυνδεόμενων συμφερόντων μεταξύ των ΜΜΕ, των επιχειρήσεων και της κυβέρνησης», τονίζει, προσθέτοντας πως «οι σχέσεις (τους) είναι πιο περίπλοκες και «αιμομικτικές» από αυτές μεταξύ των Θεών, των ημίθεων και των ανθρώπων στην ελληνική μυθολογία».
Σε ό,τι αφορά τους δημοσιογράφους,αναφέρει ότι «είναι κακοπληρωμένοι και συνήθως πολυθεσίτες για να μπορούν να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους. Δεν είναι ασυνήθιστο ένας δημοσιογράφος να εργάζεται σε γραφείο Τύπου υπουργείου, παρότι καλύπτει το ρεπορτάζ του συγκεκριμένου υπουργείου. Έχουν πλήρη επίγνωση των πολλών αφεντικών που έχουν (...). Είναι ακόμη σύνηθες οι δημοσιογράφοι να λαμβάνουν δώρα, ή ακόμη και χρήματα, από ανθρώπους οι οποίοι σχετίζονται με τα ρεπορτάζ που καλύπτουν. Η Οργανωτική Επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ήταν γνωστό ότι πλήρωνε δημοσιογράφους προκειμένου να γράφουν ευνοϊκά ρεπορτάζ (...)».
Ο πρώην αμερικανός πρέσβης παρουσιάζει την ιστορία των ελληνικών media από τον Όμηρο στο διαδίκτυο. «Ο Όμηρος έκανε ένα «ρεπορτάζ» του Τρωικού Πολέμου, μερικές εκατοντάδες χρόνια αφότου συνέβη και χρησιμοποίησε τα δεδομένα του πολέμου για να δημιουργήσει ένα ποιητικό έπος με μάχες μεταξύ των Θεών, με τους ανθρώπους να είναι τα πιόνια. Τα σημερινά ελληνικά ΜΜΕ χρησιμοποιούν το ίδιο «χαρμάνι» γεγονότων και φαντασίας, με μια ισόποση δόση «deus ex machina» (σ.σ; από μηχανής Θεού) – δηλαδή εξωτερικών δυνάμεων που ελέγχουν τα γεγονότα», τονίζει.
Ακόμα, ο Αμερικανός διπλωμάτης σημειώνοντας ότι κάποιοι από τους ιδιοκτήτες ΜΜΕ έχουν «δεσμούς πετρελαίου» με την Μέση Ανατολή και κάποιοι έχουν ιδεολογικούς ή οικονομικούς λόγους να αντιτίθενται στην παγκοσμιοποίηση, προσθέτει ότι «η ελληνική κοινή γνώμη τρέφεται σήμερα, όπως και στο 800 πΧ, σε μύθους, αποδιοπομπαίους τράγους, και θεωρίες συνωμοσίας, με τις ΗΠΑ να εξεικονίζονται σαν «Πλανητικός Ηγέτης», που ευθύνεται για τα εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας και το μειωμένο γόητρο της στην διεθνή σκηνή».
«Αν οι Έλληνες ιδιοκτήτες των ΜΜΕ αλλάξουν ριζικά στάση, (...) θα ήταν δυνατόν να δούμε μια προϊούσα μείωση του συναισθηματικού αντιαμερικανισμού που «χρωματίζει» τα media, και μία στροφή σε ρεπορτάζ πιο αντικειμενικά με έμφαση στα γεγονότα. Τα καλά νέα είναι ότι η σχέση μας με την ελληνική κυβέρνηση παραμένει ισχυρή, παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ, και η ελληνική κοινή γνώμη βολεύεται στο να εκτονώνεται κατά της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής ενόσω θαυμάζει πολλές πτυχές της αμερικανικής κουλτούρας», καταλήγει.


http://patrinaki.blogspot.com/2011/03/blog-post_3603.html